فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 115
درخت دوستي بنشان که کام دل به بار آرد ، نهال دشمني برکن که رنج بي شمار آرد چو مهمان خراباتي به عزت باش با رندان ، که درد سر کشي جانا گرت مستي خمار آرد شب صحبت غنيمت دان که بعد از روزگار ما ، بسي گردش کند گردون بسي ليل و نهار آرد عماري دار ليلي را که مهد ماه در حکم است ، خدا را در دل اندازش که بر مجنون گذار آرد بهار عمر خواه اي دل وگرنه اين چمن هر سال ، چو نسرين صد گل آرد بار و چون بلبل هزار آرد خدا را چون دل ريشم قراري بست با زلفت ، بفرما لعل نوشين را که زودش باقرار آرد
در اين باغ از خدا خواهد دگر پيرانه سر حافظ
،
نشيند بر لب جويي و سروي در کنار آرد
تعبیر:
زندگی را سهل و آسان بگیر. دوستان خود را فراموش نکن و تکبر و خودپسندی را رها کن. با دوستان با مروت و مهربانی رفتار کن. از طعنه و سرزنش دوستان بپرهیز.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 86
ساقي بيا که يار ز رخ پرده برگرفت ، کار چراغ خلوتيان باز درگرفت آن شمع سرگرفته دگر چهره برفروخت ، وين پير سالخورده جواني ز سر گرفت آن عشوه داد عشق که مفتي ز ره برفت ، وان لطف کرد دوست که دشمن حذر گرفت زنهار از آن عبارت شيرين دلفريب ، گويي که پسته تو سخن در شکر گرفت بار غمي که خاطر ما خسته کرده بود ، عيسي دمي خدا بفرستاد و برگرفت هر سروقد که بر مه و خور حسن مي فروخت ، چون تو درآمدي پي کاري دگر گرفت زين قصه هفت گنبد افلاک پرصداست ، کوته نظر ببين که سخن مختصر گرفت
حافظ تو اين سخن ز که آموختي که بخت
،
تعويذ کرد شعر تو را و به زر گرفت
تعبیر:
به زودی شاهد مقصود را در بر خواهی گرفت و به مراد خود خواهی رسید. در امر ازدواج بسیار موفق خواهی شد. یار و همسر مناسب و دلخواهی خواهی گرفت. کاری را که در پیش گرفته ای رها نکن و به سرانجام برسان.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 465
رفتم به باغ صبحدمي تا چنم گلي ، آمد به گوش ناگهم آواز بلبلي مسکين چو من به عشق گلي گشته مبتلا ، و اندر چمن فکنده ز فرياد غلغلي مي گشتم اندر آن چمن و باغ دم به دم ، مي کردم اندر آن گل و بلبل تاملي گل يار حسن گشته و بلبل قرين عشق ، آن را تفضلي نه و اين را تبدلي چون کرد در دلم اثر آواز عندليب ، گشتم چنان که هيچ نماندم تحملي بس گل شکفته مي شود اين باغ را ولي ، کس بي بلاي خار نچيده ست از او گلي
حافظ مدار اميد فرج از مدار چرخ
،
دارد هزار عيب و ندارد تفضلي
تعبیر:
هرگز بدون رنج و زحمت به جایی نخواهی رسید. بنابراین بهتر است که کار و کوشش کنی تا به مقصود برسی. زندگی همیشه بر وفق مراد نمی چرخد. باید صبر و تحمل کرد و رنج و زحمت ها را به شادی و سرور تبدیل کرد.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 54
ز گريه مردم چشمم نشسته در خون است ، ببين که در طلبت حال مردمان چون است به ياد لعل تو و چشم مست ميگونت ، ز جام غم مي لعلي که مي خورم خون است ز مشرق سر کو آفتاب طلعت تو ، اگر طلوع کند طالعم همايون است حکايت لب شيرين کلام فرهاد است ، شکنج طره ليلي مقام مجنون است دلم بجو که قدت همچو سرو دلجوي است ، سخن بگو که کلامت لطيف و موزون است ز دور باده به جان راحتي رسان ساقي ، که رنج خاطرم از جور دور گردون است از آن دمي که ز چشمم برفت رود عزيز ، کنار دامن من همچو رود جيحون است چگونه شاد شود اندرون غمگينم ، به اختيار که از اختيار بيرون است
ز بيخودي طلب يار مي کند حافظ
،
چو مفلسي که طلبکار گنج قارون است
تعبیر:
از دوری عزیزی در رنج و عذابی و آرزوی دیدن او را داری. صبر کن تا دوره ی هجران به سر آید. ارتباط خود را با او قطع نکن. مال و سرمایه ای را از دست داده ای. دوباره با کمی صبر آن را بدست خواهی آورد.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 362
ديدار شد ميسر و بوس و کنار هم ، از بخت شکر دارم و از روزگار هم زاهد برو که طالع اگر طالع من است ، جامم به دست باشد و زلف نگار هم ما عيب کس به مستي و رندي نمي کنيم ، لعل بتان خوش است و مي خوشگوار هم اي دل بشارتي دهمت محتسب نماند ، و از مي جهان پر است و بت ميگسار هم خاطر به دست تفرقه دادن نه زيرکيست ، مجموعه اي بخواه و صراحي بيار هم بر خاکيان عشق فشان جرعه لبش ، تا خاک لعل گون شود و مشکبار هم آن شد که چشم بد نگران بودي از کمين ، خصم از ميان برفت و سرشک از کنار هم چون کائنات جمله به بوي تو زنده اند ، اي آفتاب سايه ز ما برمدار هم چون آب روي لاله و گل فيض حسن توست ، اي ابر لطف بر من خاکي ببار هم حافظ اسير زلف تو شد از خدا بترس ، و از انتصاف آصف جم اقتدار هم برهان ملک و دين که ز دست وزارتش ، ايام کان يمين شد و دريا يسار هم بر ياد راي انور او آسمان به صبح ، جان مي کند فدا و کواکب نثار هم گوي زمين ربوده چوگان عدل اوست ، وين برکشيده گنبد نيلي حصار هم عزم سبک عنان تو در جنبش آورد ، اين پايدار مرکز عالي مدار هم تا از نتيجه فلک و طور دور اوست ، تبديل ماه و سال و خزان و بهار هم
خالي مباد کاخ جلالش ز سروران
،
و از ساقيان سروقد گلعذار هم
تعبیر:
به زودی به هدف و آرزوی خود خواهی رسید و روزگار سعادت و نیکبختی فرا می رسد. بدخواهی و حسادت دیگران تأثیری در اراده تو نخواهد داشت. اعتماد به نفس خود را بیشتر کن. عشق و محبت را سرلوحه ی کار خود قرار بده.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 366
ما بدين در نه پي حشمت و جاه آمده ايم ، از بد حادثه اين جا به پناه آمده ايم ره رو منزل عشقيم و ز سرحد عدم ، تا به اقليم وجود اين همه راه آمده ايم سبزه خط تو ديديم و ز بستان بهشت ، به طلبکاري اين مهرگياه آمده ايم با چنين گنج که شد خازن او روح امين ، به گدايي به در خانه شاه آمده ايم لنگر حلم تو اي کشتي توفيق کجاست ، که در اين بحر کرم غرق گناه آمده ايم آبرو مي رود اي ابر خطاپوش ببار ، که به ديوان عمل نامه سياه آمده ايم
حافظ اين خرقه پشمينه مينداز که ما
،
از پي قافله با آتش آه آمده ايم
تعبیر:
اگر در کاری که در پیش داری، چندان موفق نشده ای، با بازنگری در اعمال و رفتار گذشته ی خود می توانی نقاط ضعف خود را برطرف کنی. صبور باش و خود را نباز. گمان نکن که دنیا به آخر رسیده است. با توکل به خدا و اراده ی خود و تجربه ی دوستان، دوباره شروع به کار کن. حتماً به نتیجه ی مطلوب خواهی رسید.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 263
بيا و کشتي ما در شط شراب انداز ، خروش و ولوله در جان شيخ و شاب انداز مرا به کشتي باده درافکن اي ساقي ، که گفته اند نکويي کن و در آب انداز ز کوي ميکده برگشته ام ز راه خطا ، مرا دگر ز کرم با ره صواب انداز بيار زان مي گلرنگ مشک بو جامي ، شرار رشک و حسد در دل گلاب انداز اگر چه مست و خرابم تو نيز لطفي کن ، نظر بر اين دل سرگشته خراب انداز به نيم شب اگرت آفتاب مي بايد ، ز روي دختر گلچهر رز نقاب انداز مهل که روز وفاتم به خاک بسپارند ، مرا به ميکده بر در خم شراب انداز
ز جور چرخ چو حافظ به جان رسيد دلت
،
به سوي ديو محن ناوک شهاب انداز
تعبیر:
نا امید نباش. سهل انگاری و تحمل را رها کن. به آنچه داری قانع باش. در طلب آرزوی محال نباش. از لحظه لحظه ی زندگیت بهره ببر تا دچار حسرت و اندوه نشوی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 153
سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد ، به دست مرحمت يارم در اميدواران زد چو پيش صبح روشن شد که حال مهر گردون چيست ، برآمد خنده خوش بر غرور کامگاران زد نگارم دوش در مجلس به عزم رقص چون برخاست ، گره بگشود از ابرو و بر دل هاي ياران زد من از رنگ صلاح آن دم به خون دل بشستم دست ، که چشم باده پيمايش صلا بر هوشياران زد کدام آهن دلش آموخت اين آيين عياري ، کز اول چون برون آمد ره شب زنده داران زد خيال شهسواري پخت و شد ناگه دل مسکين ، خداوندا نگه دارش که بر قلب سواران زد در آب و رنگ رخسارش چه جان داديم و خون خورديم ، چو نقشش دست داد اول رقم بر جان سپاران زد منش با خرقه پشمين کجا اندر کمند آرم ، زره مويي که مژگانش ره خنجرگزاران زد شهنشاه مظفر فر شجاع ملک و دين منصور ، که جود بي دريغش خنده بر ابر بهاران زد از آن ساعت که جام مي به دست او مشرف شد ، زمانه ساغر شادي به ياد ميگساران زد ز شمشير سرافشانش ظفر آن روز بدرخشيد ، که چون خورشيد انجم سوز تنها بر هزاران زد دوام عمر و ملک او بخواه از لطف حق اي دل ، که چرخ اين سکه دولت به دور روزگاران زد
نظر بر قرعه توفيق و يمن دولت شاه است
،
بده کام دل حافظ که فال بختياران زد
تعبیر:
بخت و اقبال مساعدی خواهی داشت. شاهد پیروزی را به زودی در بر خواهی گرفت. راهی را که در پیش گرفته ای ادامه بده. با توکل به خداوند موفق خواهی شد.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 306
اگر به کوي تو باشد مرا مجال وصول ، رسد به دولت وصل تو کار من به اصول قرار برده ز من آن دو نرگس رعنا ، فراغ برده ز من آن دو جادوي مکحول چو بر در تو من بي نواي بي زر و زور ، به هيچ باب ندارم ره خروج و دخول کجا روم چه کنم چاره از کجا جويم ، که گشته ام ز غم و جور روزگار ملول من شکسته بدحال زندگي يابم ، در آن زمان که به تيغ غمت شوم مقتول خرابتر ز دل من غم تو جاي نيافت ، که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول دل از جواهر مهرت چو صيقلي دارد ، بود ز زنگ حوادث هر آينه مصقول چه جرم کرده ام اي جان و دل به حضرت تو ، که طاعت من بي دل نمي شود مقبول
به درد عشق بساز و خموش کن حافظ
،
رموز عشق مکن فاش پيش اهل عقول
تعبیر:
زمانی به هدف و مقصود خود می رسی که صداقت و ایمان داشته باشی. اگر امروز روزگار بر وفق مراد نیست، نا امید و مأیوس نباش. آنچه که خیر است برای تو پیش می آید. حوادث و غم های زندگی، همیشگی و ماندنی نیستند و زودگذرند.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 264
خيز و در کاسه زر آب طربناک انداز ، پيشتر زان که شود کاسه سر خاک انداز عاقبت منزل ما وادي خاموشان است ، حاليا غلغله در گنبد افلاک انداز چشم آلوده نظر از رخ جانان دور است ، بر رخ او نظر از آينه پاک انداز به سر سبز تو اي سرو که گر خاک شوم ، ناز از سر بنه و سايه بر اين خاک انداز دل ما را که ز مار سر زلف تو بخست ، از لب خود به شفاخانه ترياک انداز ملک اين مزرعه داني که ثباتي ندهد ، آتشي از جگر جام در املاک انداز غسل در اشک زدم کاهل طريقت گويند ، پاک شو اول و پس ديده بر آن پاک انداز يا رب آن زاهد خودبين که بجز عيب نديد ، دود آهيش در آيينه ادراک انداز
چون گل از نکهت او جامه قبا کن حافظ
،
وين قبا در ره آن قامت چالاک انداز
تعبیر:
از لحظه های عمر بهره ی کافی بگیر و زندگی را در طلب آرزوهای دور و دراز به هدر نده. به آنچه داری قانع باش و از زندگی لذت ببر. خانواده ی خوبی داری. رنج و زحمت دنیا را بیهوده برای خود به وجود نیاور.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 189
طاير دولت اگر باز گذاري بکند ، يار بازآيد و با وصل قراري بکند ديده را دستگه در و گهر گر چه نماند ، بخورد خوني و تدبير نثاري بکند دوش گفتم بکند لعل لبش چاره من ، هاتف غيب ندا داد که آري بکند کس نيارد بر او دم زند از قصه ما ، مگرش باد صبا گوش گذاري بکند داده ام باز نظر را به تذروي پرواز ، بازخواند مگرش نقش و شکاري بکند شهر خاليست ز عشاق بود کز طرفي ، مردي از خويش برون آيد و کاري بکند کو کريمي که ز بزم طربش غمزده اي ، جرعه اي درکشد و دفع خماري بکند يا وفا يا خبر وصل تو يا مرگ رقيب ، بود آيا که فلک زين دو سه کاري بکند
حافظا گر نروي از در او هم روزي
،
گذري بر سرت از گوشه کناري بکند
تعبیر:
به آرزوی خود خواهی رسید فقط کمی همت و اراده می خواهد. صبر و استقامت را از یاد نبر. در انتظار دیدار دوستی به سر می بری. به زودی او را خواهی دید.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 19 بهمن 1401 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 317
فاش مي گويم و از گفته خود دلشادم ، بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم طاير گلشن قدسم چه دهم شرح فراق ، که در اين دامگه حادثه چون افتادم من ملک بودم و فردوس برين جايم بود ، آدم آورد در اين دير خراب آبادم سايه طوبي و دلجويي حور و لب حوض ، به هواي سر کوي تو برفت از يادم نيست بر لوح دلم جز الف قامت دوست ، چه کنم حرف دگر ياد نداد استادم کوکب بخت مرا هيچ منجم نشناخت ، يا رب از مادر گيتي به چه طالع زادم تا شدم حلقه به گوش در ميخانه عشق ، هر دم آيد غمي از نو به مبارک بادم مي خورد خون دلم مردمک ديده سزاست ، که چرا دل به جگرگوشه مردم دادم
پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک
،
ور نه اين سيل دمادم ببرد بنيادم
تعبیر:
خود را گرفتار غم و محنت می بینی و از روزگار گله و شکایت داری. خود را در عشق شکست خورده می بینی. اینها همه نشانه های یأس است. زندگی به پایان نرسیده است. یأس و ناامیدی را از خود دور کن. پایان شب سیاه، سپیدی روز است.
